Chesterfield
το μεγάλο παράθυρο ανοιχτό
τη θάλασσα κοιτούσε
έξω ζέστη, φωνές, αψιμαχίες
τ’ αγροτικά ήρθαν μπροστά
Μάιος ο μήνας και το χώμα ελαφρύ
ο σπουδαίος καλλιτέχνης κάποιων ημερών
νεκρός ευρέθη σε γεράματα βαθιά
στο σαλόνι του εξοχικού στη Λούτσα
ανάμεσα σε ψήγματα γούστου
κάδρα ολοτρόγυρα στους τοίχους
κρεμασμένα από θηλιές
κορνίζες πικροδάφνης
στο χέρι, περίτεχνα σκαλισμένες
πιάνο με ουρά – κάτι θα πιάσει
ενυδρείο σε αποσύνθεση
σόι ξακουστό και ξακουσμένο…
ξεπεσμένο ελαφρά
στον chesterfield τον καναπέ
επτά μέρες μετά
και τα παράθυρα… ακόμα ανοικτά
το έργο του τεράστιο…
δυο αποθήκες γεμάτες
δημόσιες σχέσεις
πολυκαιρισμένες
οι απόγονοι έτρεξαν να προλάβουν,
καθείς, με το δικό του παλιατζή
του Θέρους τις βδομάδες να μοιράσουν
και μετά ανοίγουν τα χαρτιά
λιγάκι θάλασσα, το πένθος να ξεχάσουν
πολιτισμένοι, της τέχνης γνήσια παιδιά
Γιώργος Μικάλεφ
*έργο: Willem Roelofs – Seascape at Heijst (public domain)
