Κατηγορία: Fermouart

«Θολές  γραμμές , απροσδιόριστες μεταβάσεις… Έχουμε υπέροχα τακτοποιήσει τις «φάσεις» μας σε κουτάκια, το δημοτικό- γιατί πιο πριν δεν πολύ θυμόμαστε- οι παιδικές μας διακοπές, το γυμνάσιο και το λύκειο, οι εφηβικές μας διακοπές… Η «εποχή των Πανελληνίων» -γιατί σίγουρα αν και μια μονάχα χρονιά, έχει καταφέρει να αφήσει καλά το στίγμα της- Κύκλοι που κλείνουν και άλλοι που ανοίγουν… Το Πανεπιστήμιο, οι φοιτητικές μας διακοπές.. Περαιτέρω σπουδές ίσως… Προσωπικές αναζητήσεις… Προσωρινές δουλειές για χαρτζιλίκι και μετά έρχονται και  οι πιο τρομαχτικές, αυτές που προορίζονται για πιο μόνιμες… και καλύτερα να μην συνεχίσω με την υπόλοιπη, λίγο ή πολύ αναμενόμενη...

Σκέψεις ενός συννεφιασμένου Σαββάτου του Φλεβάρη Φωτογραφία: Αντωνία Κοσμίδη   «Συννεφιά… Μια παγερή μουντάδα, το τρένο που περνά, μια γυναίκα με μια κόκκινη βαλίτσα που χαράζει πορεία , την παρακολουθώ … μέχρι που χάνεται πια απ΄το οπτικό μου πεδίο κι όμως νιώθω σαν  μοιράστηκε μαζί μου μερικές στιγμές απ’ το ταξίδι της… σαν να ήμουν μέρος του ταξιδιού της για λίγο, ένα ζευγάρι που προχωρούσαν χέρι-χέρι και άξαφνα σταμάτησαν, φιλήθηκαν φευγαλέα και συνέχισαν, ένας φωτογράφος που ζει τη δική του μοναδική διαδρομή απαθανατίζοντας στιγμές, κι εγώ που μοιάζει να είμαι παρατηρήτρια σ’ ένα πλάνο που ήδη συμμετέχω . Ο...

Φωτογραφία-Σκέψεις: Αντωνία Κοσμίδη   «Γιατί μερικές φορές μου φαίνεται πρέπει να αφηνόμαστε στις καταστάσεις… Να βυθιζόμαστε στις στιγμές… Να απολαμβάνουμε την αδυναμία μας να έχουμε πάντα τον έλεγχο…»  ...